Są scementowanym gruzem skalnym z powierzchni Westy zawierającym okruchy eukrytów i diogenitów, a czasem też okruchy innych meteorytów, które spadały na Westę.

Białystok, Polska, 53° 6’ N, 23° 12’ E. Dnia 23 września 1827 r. (w piątek) między  godziną 9 a 10 rano, gdy po większej części mieszkańcy  wsi Fastów zajęci byli wybieraniem warzywa w ogrodach, dała się słyszeć wielka eksplozja w powietrzu wcale wypogodzonym i naraz wiele innych powtórzonych jakby wystrzałów karabinowych, co zwróciło uwagę obecnych na  ogrodach i w różnych miejscach na polu pracujących ludzi, po czym nastąpił mocny świst połączony z dźwiękiem ciał szybko spadających i silne uderzenia w kilku miejscach o ziemię. Zjawisko to zatrwożyło na czas niejaki wszystkich ludzi, ale po przejściu strachu, kiedy jeden z nich odważył się zbliżyć do miejsca  spadku i podjął kamień czarny i ukazał skupionemu ludowi, ten ośmielony rozbiegł się na inne przez podniesiony pył zanotowane miejsca i poznachodził podobne kamienie. Za świadectwem ledwo nie całej wsi mieszkańców, spadło wiele innych kamieni na błota i rzekę Supraśl pod samą wsią płynącą.
Postać zewnętrzna mniej więcej kulista, powierzchnia nierówna, czarna, lśniącą się lawą pokryta, masa wewnętrzna popielata, mocno przepalona, krucha, wejrzenie pumeksu zbitego mająca, kryształami oliwinów i chlorytu przecięta, odłam drobno ziarnisty, nierówny, ciężkość gatunkowa mierna.
Tak opisał spadek meteorytów nauczyciel z Białegostoku, Jan Wolski. Datę podaje według kalendarza juliańskiego. Meteoryty spadły 5 października 1927 r. W Fastach niebo było pogodne, z wyjątkiem gęstej, czarnej chmury stojącej w zenicie, z której spadały kamienie. W zbiorach zachowały się tylko fragmenty czterech meteorytów ważących w sumie ok. 4 kg.
MZPAN: 3,7 fp.

Dar al Gani 779, Libia, 27° 0’ N, 16° 26’ E. 20 listopada 1999 r. znaleziono na pustyni kamień ważący około 15 kg oraz wiele fragmentów w promieniu kilkuset metrów; w sumie 18,8 kg.
TŚcK: 0,163 s.

Dhofar 018, Oman, 18° 18’ N, 54° 9’ E. 17 stycznia 2000 r. znaleziono na pustyni 12 kamieni o łącznej wadze 833 g.
MCiD: 1,76 s; KZT: 0,83 s.

Dhofar 485, Oman, 19° 06’ N, 54° 47’ E. W styczniu 2001 r. znaleziono na pustyni 4 nieco zwietrzałe (W2, S4) kamienie ważące razem 1558 g. 
KMaG: 6,2 s.

Hammadah al Hamra 285, Libia, 29° 02’ N, 13° 12’ E. W marcu 2000 r. znaleziono nieco zwietrzały (W2, S2) kamień ważący 1236 g.
KMaG: 11,0 sc.

Hughes 005, Australia, 30° 36’ S, 129° 34’ E. W czerwcu 1991 r. znaleziono kamień 284 g. w ziemi na obrzeżu jamy dingo, w większości pokryty  czarną, matową skorupą. Wewnętrzna struktura jest bardzo różnorodna z okruchami materii eukrytowej, czarnego szkliwa, białego anortozytu.
OPiOA: 1,2 sc.

Kapoeta, Sudan, 4° 42’ N, 33° 38’ E. Wieczorem 22 kwietnia 1942 r. kamień 11355 g spadł na drogę Kapoeta - Nathalani. Zawiera okruchy chondrytu węglistego i bazaltowe.
KMaG: 0,31 s.

Northwest Africa 1769, Mauretania. W 2001 roku kupiono w Erfoud 2 całe kamienie i 2 fragmenty ważące łącznie 589 g. Mało zwietrzałe (W1, S3), o strukturze okruchowej.
MStP: 2,18 sc.

Northwest Africa 1914, Maroko. W 2002 roku Adam i Greg Hupe kupili w Safsaf kamień ważący 628 g, w większości pokryty skorupą. Składa się z drobnych i średniej wielkości okruchów diogenitowych (46% objętości), typowych okruchów eukrytowych (34%) i okruchów gabro (do 1,2 cm średnicy) z żelazowego oliwinu i plagioklazu (10%) oraz okruchów ze zmianami szokowymi (6%) i stopionych szokowo okruchów piroksenu i anortytu (4%). Wnętrze meteorytu jest bardzo świeże.
JanW: 5,0 s, 1,2 s.

Northwest Africa 1929. W maju 2003 r. Mike Farmer kupił w Erfoud, w Maroku, częściowo pokryty skorupą kamień ważący 922,2 g. Jest to brekcja z silnymi zmianami szokowymi złożona w 72% z okruchów gruboziarnistego eukrytu, w 14% z diogenitu i z fragmentów stopu pozderzeniowego.
KMaG: 6,1 fs; RITc: 2,11 fs; JanW: 0,81 ep.

Northwest Africa 2698. W 2004 r. kupiono w Erfoud, w Maroku nieco zwietrzały (W2, S3-5) kamień ważący 134 g. Pochodzi prawdopodobnie z tego samego deszczu co NWA 1929.
KMaG: 24,54 fs.

Old Homestead 001, Australia, 31° 10’ S, 127° 45’ E. W czerwcu 1991 r. znaleziono 2 okazy o łącznej wadze 783 g. Zawierają szkliwo i okruchy skalne.
MKGW: 0,54 sc.

Pavlovka, Rosja, 52° 2’ N, 43° E. 2 sierpnia 1882 r. po południu, po detonacjach  spadł kamień ok. 2 kg.
MMWr: 8,5 fc.

Petersburg, Tennessee, USA, 35° 18’ N, 86° 38’ W. 5 sierpnia 1855 r. po południu, po detonacjach spadł kamień ok. 1,8 kg.
MGPAN: 0,47 fc.

W tle: meteoryt Dar al Gani 779