Açfer 056, Algieria, 27° 28’ N, 3°
53’ E. Jeden kamień o wadze 129 g, mało zwietrzały (S3,
W1/2). Brak daty znalezienia.
JStM: 25,0 ep.
Bjurböle,
Finlandia, 60° 24’ N, 25° 48’ E. 12 marca 1899 r. kamień
przebił lód i wbił się w muliste dno zatoki na głębokość 6
m. Wykonano specjalną studnię, aby wydobyć fragmenty, z
których największy ważył 80 kg. a wszystkie razem ok. 330 kg.
Sklasyfikowany ostatnio jako L/LL4.
MGPAN: 111,26 fc, 44,51 f, 13,34 fc; MWGUW:
52,30 fc; MGPIG: 37,4 f; OPiOA: 27,2 f, 4,5 f;
JanW: 11,09 f; KMaG: 5,9 f; TZwW: 2,5
f; SKoZ: 2,26 f; GMik: 1,56 f; JStM:
1,56 f; JBaZ: 1,13 f; MEPZG: 1,1 f; JPłB:
0,95 f; JSzW: 0,82 f; JDCB: 0,69 f; MKGW:
0,50 f.
Bluff (b),
Teksas, USA, 29° 52’ N, 96° 56’ W. W 1878 r. znaleziono 3
mile SW od La Grange kamień ważący ok. 145 kg. Drugi kamień,
7,7 kg. znaleziono w 1896 r. Trzeci, 13,5 kg. znaleziony
przed 1917 r., uznano w 1995 r. za należący do odrębnego
spadku, zaliczono do typu L4 i nazwano Bluff (b) dodając do
nazwy pierwszego literkę (a).
HGwL: 6,1 s.
Dalgety Downs,
Australia, 25° 20’ S, 116° 11’ E. W 1941 r. rozbitą na
kawałki bryłę o łącznej masie 217,7 kg znaleziono 6 mil na
południe od Dalgety Downs. Dalsze okazy ważące łącznie 214
kg znaleźli w 1963 r. B. Mason i E.P. Henderson. Wykazali
oni, że to chondryt. Liczne dalsze fragmenty, w sumie 40,9
kg, znalazł w 1964 r. W.H. Cleverly.
WSZ: 10,8 ep; HGwL: 10,7 ep; KMaG: 6,8
ep; KTKUB: 6,20 ep; JPłB: 3,8 ep.
Dar al Gani 323,
Libia, 28° 18’ N, 15° 43’ E. W 1997 r. znaleziono mało
zwietrzały kamień ważący 2711 g.
KMaG: 26,0 ep; MStP: 14,0 ep; JPłB:
12,4 sc; KTKUB: 12,00 sc.
Gold Basin,
Arizona, USA, 35° 53’ N, 114° 14’ W. Emerytowany profesor
Uniwersytetu Arizońskiego, Jim Kriegh, szukając złota
wykrywaczem metalu, znalazł pierwszy meteoryt w obszarze
wyschniętych koryt strumieni przecinających White Hills, 24
listopada 1995 r. Do listopada 1997 r. znaleziono 1484
okazów o łącznej wadze 61 kg, na powierzchni 130 km2.
Największy znaleziony okaz ważył 1,52 kg.
SKoZ: 129,3 cs, 4,2 sc; JanW: 102,97 ep;
KMaG: 38,4 cs; JPłB: 30,3 wcs; MWGUW: 22,8
s; WWoG: 22,6 ep; KZT: 19,4 s; MCiD: 14
ep; HGwL: 13,3 s; AKiW: 12,2 fs; KSoK:
8,4 fs; JDCB: 8,1 ep; JAB: 6.0 sc; JSzW:
4,51 s; GMik: 2,7 s; JStM: 2,0; MPPF:
1,4 s; TŚcK: 1,3 ep; JBaZ: 0,4 f; FMaP:
0,4 ep; ASPF: ts.
Goronyo,
Nigeria, 13° 1,6' N, 5° 24' E. Eric Twelker kupił od
poszukiwacza meteorytów w Nigerii kilkanaście fragmentów
rozbitego meteorytu ważącego w całości około 11 kg.
Poszukiwacz twierdził, że meteoryt ten spadł 31 października
2001 roku, ale jego opowieści nie udało się potwierdzić, a
stan meteorytu wskazuje, że mógł on spaść nieco wcześniej.
Dlatego uznano go za znalezisko z roku 2001. Jest
nieznacznie zwietrzały (W1) z widocznymi żyłkami szokowymi
(S4).
KTKUB: 32,4 s; ASPF: 12,5 s.
Haxtun,
Colorado, USA, 40° 27’ N, 102° 35’ W. W sierpniu 1975 r.
znaleziono na polu pszenicy silnie zwietrzały kamień, ważący
ok. 15,5 kg.
MEPZG: 16,6 f; OPiOA: 13,8 ep; HGwL:
7,9 s; KTKUB: 2,71 sc; KMaG: 1,4 sc.
Jiddat al Harasis 055,
Oman, 19° 39’ N, 55° 41’ E. W lutym 2004 roku znaleziono
wiele zwietrzałych kamieni (W3, S2) o łącznej wadze 200 kg.
Największy ważył 70 kg. Typ L4-5.
KMaG: ; MStP: 20,66 f; Zea: 19,3 cs;
KBKE: 17,6 cs; JStM: 14,1 wcs.
Kendleton,
Teksas, USA, 29° 27’ N, 96° 0’ W. Deszcz kamieni spadł
wieczorem, 2 maja 1939 r. w Kendleton, 44 mile od Houston w
Teksasie. Znaleziono 13 całych kamieni i około 15
fragmentów, w sumie 6937 g; najwiekszy ważył 1,6 kg.
Uzyskano zdjęcia śladu bolidu i zebrano obserwacje jego
trajektorii.
KMaG: 52,08 sc.
McKinney,
Teksas, USA, 33° 11’ N, 96° 43’ W. W 1870 r., 8 mil na
zachód od McKinney, znaleziono dwa kamienie, z których
większy ważył 100 kg.
KMaG: 3,5 s; OPiOA: 2,0 sc; AMaW: 2,0
s; MPPF: 1,17 s.
New Halfa,
Sudan, 15° 22’ N, 35° 41’ E. Nad ranem, 8 listopada 1994
roku, spadły kamienie koło wsi numer 9, 15 km na północny
wschód od New Halfa. Widzieli to Khalil Mohamed Khalil i
Ibrahim Hamed z tej wioski. Urząd Badań Geologicznych z
Chartumu zebrał siedem większych okazów ważących od 5 kg do
100 g i wiele mniejszych; w sumie około 12 kg.
KMaG: 10,92 fs.
Nikolskoe,
Rosja, 52° 33’ N, 46° 33’ E. Spadł 6 marca 1954 r. po
południu. Zebrano 6 kg fragmentów.
MZWNoZUŚ: 8 s.
Northwest Africa 869.
Począwszy od roku 2000 pojawiają się na meteorytowym rynku
okazy z ogromnego deszczu chondrytów L, który spadł gdzieś
na Saharze. Pod nazwą NWA 869 sprzedano w Maroku i poza nim
tysiące podobnie wyglądających okazów o łącznej masie
przekraczającej dwie tony. Wielkość poszczególnych okazów
waha się od poniżej 1 grama do ponad 20 kilogramów. Jest
pewne, że z tego samego deszczu pochodzą także inne
meteoryty NWA, chociaż nie przeprowadzono systematycznych
badań. Jest także możliwe, że niektóre meteoryty,
sprzedawane jako NWA 869, nie pochodzą z tego deszczu,
chociaż dealerzy są przekonani, że wygląd zewnętrzny tych
meteorytów i ich struktura jest tak różna od innych
meteorytów NWA, że możliwość błędu jest niewielka. Zaleca
się jednak naukowcom sprawdzanie klasyfikacji meteorytów
przed zaliczeniem ich do tego deszczu. Meteoryty te
sklasyfikowano jako brekcję L4-6 o niewielkim stopniu
zwietrzenia (W1) i stopniu szokowym S3.
KMaG: 8166,0 wcs; JStM: 1457 wcs, 65,7 ep;
JSzW: 521,0 wcs, 31,6 ep; RITc: 423,0 cs; MStP:
406 cs, 123,8 ep, 23,69 hs, 7,8 cs; AKiW: 110 cs;
KMaG: 81,4 cs, 15,9 ep; FMaP: 76,7 ep; JPłB:
70,8 ep; JBaZ: 53,4 s; RKoW: 46,57 ep, 26,0 cs; WSZ: 42,4 sc, 18,7 hs,
6,3 hs, 5,9 ep; Zea: 41,4 wcs; MPaJ: 37,4 wcs;
GMik: 36,2 sc; MKoL: 32,9 sc; JanW: 28,96
cs, 6,02 s; JDCB: 27 ep; KSzS: 24,2 wcs;
KZT: 21 cs, 15 cs, 14 cs, 6 cs; KMoW: 19,7 wcs;
AZGR: 19,08 cs, 8,9 ep;
SKoZ: 16,9 cs; ToGa: 15,0 cs, 4,5 cs, 4,0 cs, 4,0
cs, 4,0 cs; KTKUB: 12,75 cs, 7,60 ep; BDąT:
12,0 hs; JŁuW: 12 cs; JP: 10,4 ep; TŚcK:
8,5 s. AJNH: 7,6 sc; RRzG: 6,9 fs; MKwK:
3,36 ep.
Northwest Africa 1285.
Nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. Adam i Greg Hupe kupili
w Zagorze w Maroku kamień ważący 338 g.
JanW: 2,60 s.
Northwest Africa 1290.
Nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. Adam i Greg Hupe kupili
w Erfoud w Maroku 3 kamyki ważące razem 120 g.
JanW: 12,0 s, 8,4 s.
Pampa (b),
Chile, 23° 12’ S, 70° 26’ W. 2 marca 1986 r. znaleziono dwie
bryły ważące razem 10 kg. Sklasyfikowany jako L4/5.
HGwL: 13,7 f; KMaG: 6,8 ep.
Rupota,
Tanzania, 10° 16’ S, 38° 46’ E. Około południa, 7 lutego
1949 roku rozległy się grzmoty, po czym w Rupota, 4,5 mili
na wschód od Ruponda, spadł kamień ważący około 6 kg, który
wbił się w ziemię na około 45 cm. Meteoryt zawiera okruchy
L6 w masie L4.
KMaG: 7,65 sc.
Saratov,
Rosja, 52° 33’ N, 46° 33’ E. 6 września 1918 r. po bolidzie
i detonacjach spadły kamienie w okolicach miejscowości
Donguz i Biełaja Gora. W sumie zebrano 328 kg. Z wyglądu
bardzo podobny do Bjurböle.
KMaG: 33,5 s; MZWNoZUŚ: 22 s; OPiOA:
20,38 ep; MCiD: 16,3 s; MWGUW: 12,6 s; JAB:
9,2 s; JBaZ:
8,1 s; HGwL: 6,3 s; MKGW:
6,1 s; MWiW: 5,4 s; WWoG: 5,3 s; Awaken:
4,9 s; GMik: 4,8 f; MPPF: 2,7 f;
KBKE: 2,5 f; WSZ: 2,35 sc; SKoZ: 1,8 s;
JPłB: 1,2 f; KMoW: 0,9 s; JRaT: 0,5 f;
BSzW: 0,2 f; KRzL: 0,1 f+f; TŚcK: 0,01 f.
Sayh al Uhaymir 001,
Oman, 20° 31’ N, 56° 40’ E. 16 marca 2000 r znaleziono
tysiące meteorytów o łącznej wadze 408 kg. Sklasyfikowane
jako L4/5.
MCiD: 960 ep, 74,5 cs, 73,5 sc, 44 cs; JanW:
443,0 cs, 378,0 cs, 74,0 s, 35,5 s, 21,5 cs; AKiW:
393 cs, 17 cs; RITc: 280,0 cs; KMaG: 66,7 sc;
KTKUB: 54,9 cs; WWoG: 51,6 hs; MStP:
50,6 hs, 43,8 fs, 16,8 cs; Zea: 36,04 hs; JŁuW:
33 cs; ToGa: 15,1 fs; JDCB: 14 ep; KZT:
10,0 s; KSzS: 9,0 wcs; KSoK: 8,7 ep; GMik:
8,1 fs; JPłB: 8 sc, 5,1 sc; WSZ: 7,9 hs;
AJNH: 7,1 sc; JBaZ:
3,7 ep; TŚcK: 2,9 ep.
Tennasilm,
Estonia, 58° 2’ N, 26° 57’ E. Po pojawieniu się obłoku i
detonacjach o godz. 12.00 28 czerwca 1872 r. po kilku dniach
znaleziono kamień ok. 28,5 kg. Cyganie rozbili go na
kawałki, ale większość z nich odnaleziono.
KMaG: 0,7 f.
W tle: meteoryt Saratov |