Jeden z najczęściej spadających typów meteorytów. Litera L, od angielskiego wyrazu low = niski, oznacza niską zawartość żelaza. Meteoryty tego typu dość słabo przyciągają magnes, choć silniej niż te typu LL. Skorupa na nich jest zwykle bardziej gładka, niż na chondrytach typu H. Wnętrze meteorytu zazwyczaj jest jasnoszare, ale bywa też ciemnozielone, czy nawet czarne. Szóstka oznacza, że chondry są słabo widoczne, a granice między nimi a ciastem skalnym zatarte wskutek rekrystalizacji. Minerały tych meteorytów są w równowadze chemicznej.

Açfer 010, Algeria, 27° 45’ N, 4° 6’ E. W 1989 r. znaleziono 276 g.
MCiD: 19,2 sc.

Açfer 015, Algeria, 27° 47’ N, 4° 17’ E. W 1989 r. znaleziono kamyk 98 g.
KMaG: 10,7 sc.

Alfianello, Włochy, 45° 16’ N, 10° 9’ E. 16 lutego 1883 r. po detonacjach spadł kamień ok. 228 kg.
MGPAN: 90,46 fc; MMWr: 32,0 fc, 11,8 fc; KMaG: 8,9 f.

Aumale, Algeria, 36° 10’ N, 3° 40’ E. Około południa, 25 sierpnia 1865 roku, spadły dwa meteoryty ważące po około 25 kg każdy. Jeden spadł w osadzie Senhadja, drugi, 3 mile od niego, w osadzie Ouled Sidi Salem.
JanW: 2,3 s.

Barwell, Anglia, 52° 34’ N, 1° 20’ W. W wieczór wigilijny, 24 grudnia 1965 r. po bolidzie i efektach dźwiękowych spadł deszcz kamieni. Widziano jak jeden kamień spadł i rozbił się; w ciągu następnych tygodni zebrano dalsze, w sumie co najmniej 44 kg.
KMaG: 1,6 s; MKGW: 1,2 f; MPPF: 0,7 sc; WWoG: 0,7 s; KTKUB: 0,27 fc.

Belle Plaine, Kansas, USA, 37° 19’ N, 97° 15’ W. W dwumilowym pasie SE od Belle Plaine znaleziono trzy kamienie: pierwszy, 26,9 kg, w 1950 r., drugi, 28 kg, kilka lat później i trzeci, 23,9 kg, w 1963 r. W 1981 r. znaleziono czwarty kamień 17,6 kg.
OPiOA: 5,0 s; ACH: 4,7 s; JAB: 4,6 s; MStP: 4,49 sc; KZT: 2,1 s.

Billygoat Donga, Australia, 30° 8’ S, 126° 22’ E. W 1962 r. znaleziono trzy kamienie 5 mil na północ od Billygoat Donga i około 21 mil NE od Sleeper Camp. Dwa zaginęły; łączna waga nieznana. Kamień, który pozostał jest bardzo zwietrzały. W następnym roku znaleziono kamień 142 g. dwie mile na południe do Blillygoat Donga, ale zaginął. Dalsze kamienie znaleziono w 1970 i 1971 r. na terenie Mulga (north). Trzy zwietrzałe kamyki z 1963 r., w sumie 129 g., są zaliczane do Mulga (south).
KMaG: 0,05 f.

Brandon, Nebraska, USA, 40° 49’ N, 101° 48’ W. W sierpniu 1975 r. Bob Harmon znalazł na polu kamień 7,58 kg.
KMaG: 0,05 f.

Broken Hill, Australia, 31° 50’ S, 141° 46’ E. W grudniu 1994 roku znaleziono na piaszczystych wydmach kamień ważący 34 kg.
KMaG: 8,5 sc.

Bruderheim, Kanada, 53° 54’ N, 112° 53’ W. 4 marca 1960 r. o 8.06 UT wiele osób obserwowało bolid, po którym spadł deszcz kamieni. Zebrano ok. 303 kg okazów na terenie o rozpiętości 3 km.
JanW: 1,75 sc, 1,29 s; KMaG: 0,6 f.

Buschhof, Łotwa, 56° 27’ N, 25° 47’ E. 2 czerwca 1863 r. po detonacjach spadł kamień ok. 5 kg.
MGPAN: 76,20 fc: JanW: 0,70 sc.

Calliham, Teksas, USA, 28° 25’ N, 98° 15’ W. Kamień ważący 40 kg znaleziono w 1958 r.
MCiD: 18,3 sc; JAB: 0,9 f.

Carnegie, Oklahoma, USA, 35° 10’ N, 98° 39’ W. Podczas robienia tarasów na polu znaleziono w 1963 r. w sumie 132,7 kg meteorytu.
HGwL: 9,0 s; KMaG: 0,05 f.

Chadong, Chiny, 28° 32’ N, 109° 19’ E. Wieczorem, 17 września 1998 roku, koło wsi Shiniu niedaleko miasta Chadong rolnik widział spadający meteoryt. Znalazł kamień ważący 3,7 kg, nieznacznie zwietrzały, ze zmianami szokowymi (W0/1, S3).
KMaG: 12,41 s.

Chantonnay, Francja, 46° 41’ N, 1° 3’ E. 5 sierpnia 1812 r. po ukazaniu się bolidu i detonacjach spadł kamień ok. 31,5 kg.
MMWr: 22,35 fc, 15,25 fc, 7,9 f.

Chateau-Renard, Francja, 47° 56’ N, 2° 55’ E. 12 czerwca 1841 r. po ukazaniu się w dzień bolidu i detonacjach, spadł kamień ok. 30 kg.
MMWr: 16,4 fc, 9,5 f, 4,9 f.

Claxton, Georgia, USA, 32° 06’ N, 81° 52’ W. W poniedziałkowy wieczór, 10 grudnia 1984 r, niebo nad południowo-wschodnią Georgią było częściowo zachmurzone i zanosiło się na deszcz. Weteran wojny wietnamskiej, Don Richardson, wychodził właśnie z domu. Słysząc świst przypominający nadlatujący pocisk moździerzowy instynktownie cofnął się. Trzydzieści sześć metrów od miejsca, gdzie stał, coś uderzyło z głośnym hukiem w skrzynkę pocztową zrzucają ją na ziemię. W miejscu, gdzie leżała skrzynka, ziemia była poruszona. Grzebiąc w niej, na głebokości ok. 28 cm znaleziono kamień. Miał on z grubsza kształt czworobocznej piramidy z płaskim wierzchołkiem i ważył 1455 g. Meteoryt spadł około 10 km na południowy wschód od Claxton.
Gdy o spadku dowiedział się nauczyciel astronomii, Vernon Eckleberry, zawiadomił Florida Fireball Patrol, skąd niezwłocznie przyjechał Harold Povenmire. Wystarczył mu rzut oka, by stwierdzić, że to bez wątpienia meteoryt. Czarna skorupa pokrywała jasnoszare wnętrze z widocznymi ziarenkami metalu. Wąski koniec meteorytu był pokryty lśniącym metalem zdartym ze skrzynki. Oglądając okaz i ślady na skrzynce stwierdził, że meteoryt spadł pionowo i jest orientowany.
Grom dźwiękowy był słyszany, ale niezbyt głośny. Z odległości 19 mil ktoś słyszał dwa stłumione wybuchy. Jeden obserwator widział bolid, jego zdaniem około minus ósmej wielkości, żółty i w kształcie łzy, cztery razy mniejszy od tarczy Księżyca. Niebo było czyste i dość ciemne. Bolid był widoczny przez około 6 sekund a ślad utrzymywał się ok. 5 sekund. Świadek nie zaobserwował rozpadania się bolidu. Ponieważ jechał samochodem, nie określił dokładnie kierunku.
ASPF: 0,20 s; KMaG: 0,14 f.

Dar al Gani 372, Libia, 27° 53’ N, 15° 55’ E. W 1997 r. znaleziono na Saharze mało zwietrzały kamień (S3, W1) ważący 414 g.
MWGUW: 165,7 hs; KMaG: 50,6 ep;  JAB: 11,5 s; KSoK: 10,7 ep; OPiOA: 7,6 s; TP!W: 5,7 s, 0,7 s.

Dar al Gani 381, Libia, 27° 26’ N, 16° 08’ E. W 1997 r. znaleziono mało zwietrzały kamień (S3, W1) ważący 930 g.
KMaG: 18,4 sc; WSZ: 10,5 sc.

Dar al Gani 382, Libia, 27° 25’ N, 16° 11’ E. W 1997 r. znaleziono na Saharze zwietrzały  kamień (S3, W3) ważący 247 g.
JAB: 70,5 ep, 8,7 s; KMaG: 11,0 sc;  OPiOA: 8,9 s; GMik: 2,4 sc.

Dar al Gani 403, Libia, 27° 46’ N, 15° 55’ E. W 1998 r. znaleziono mało zwietrzały kamień z dużymi zmianami szokowymi (S4, W1) ważący 665 g.
JSzW: 8,4 fc.

Dar al Gani 456, Libia, 27° 48’ N, 15° 57’ E. W 1998 r. znaleziono dwa mało zwietrzałe kamienie z dużymi zmianami szokowymi (S4, W1) ważące razem 838 g.
AKiW: 37,2 ep.

Dar al Gani 460, Libia, 27° 48’ N, 15° 55’ E. W 1998 r. znaleziono mało zwietrzały kamień z dużymi zmianami szokowymi (S4, W1) ważący 2310 g.
GMik: 9,6 sc; AJNH: 5,9 sc; KMaG: 3,9 sc; MPaJ: 2,2 sc.

Dar al Gani 465, Libia, 28° 01’ N, 15° 52’ E. W maju 1998 r. znaleziono średnio zwietrzały kamień ważący 777 g.
KMaG: 16,5 sc; WSZ: 9,0 sc.

Dar al Gani 467, Libia, 28° 01’ N, 15° 51’ E. W 1998 r. znaleziono średnio zwietrzały kamień z dużymi zmianami szokowymi (S4, W2) ważący 1731 g.
WSZ: 4,1 sc.

Dar al Gani 477, Libia, 27° 45’ N, 16° 00’ E. W 1998 r. znaleziono na Saharze 8 kamieni o łącznej wadze 16128 g.
WWoG: 112,4 hs; ASPF: 96,3 ep; MWGUW 51,0 ep; KMaG: 37,0 sc; MStP: 23,0 sc; MCiD: 18,7 sc; KSoK: 15,1 s, 10,7 ep; RRzG: 12,7 sc; AKiW: 9,8 sc; GMik: 8,1 sc; HGwL: 7,7 s; JWoK: 7,5 s; ŁODG: 7,3 sc; SKoZ: 6,7 sc; PTuK: 6,5 sc; MKoL: 6,0 s; JSzW: 5,7 s; JBaZ: 5,4 sc; JStM: 5,4 sc; WSZ: 5,1 sc; BDąT: 4,4 s; NAWPI: 4,3 s; KMoW: 2,3 sc; TŚcK: 2,2 sc.

Dar al Gani 650, Libia, 27° 16’ N, 16° 01’ E. W marcu 1999 r. znaleziono około 500 zwietrzałych kamieni z silnymi zmianami szokowymi (W3, S6) ważących łącznie 3700 g.
KMaG: 21,10 hs.

Densmore (1879), Kansas, USA, 39° 39’ N, 99° 41’ W. Trzy fragmenty ważące razem 37,2 kg znalazł w 1879 r. F. M. Kendrick 3 mile E i 1,5 mili S od Densmore. Dodatkowy okaz, 15,4 kg znaleziono około roku 1950; znalazca sprzedał go American Meteorite Laboratory w 1965 r.
MCiD: 29,91 sc.

Dhofar 005, Oman, 18° 10’ N, 54° 10’ E. 6 marca 2000 r. znaleziono na pustyni 687 kamieni o łącznej wadze 125,5 kg.
KMaG: 3030,0 cs; MCiD: 270 cs; KZT: 1,9 s.

Falsey Draw, Nowy Meksyk, USA, 33° 51’ N, 103° 56’ W. Kenneth Shirley znalazł kamień ważący 4,18 kg.
HGwL: 7,6 s.

Forrest 002 (dawniej Forrest (b)), Australia, 30° 59’ S, 127° 53’ E. W październiku 1980 r. znaleziono kilka kamieni o łącznej wadze ok. 26 kg.
OPiOA: 16,0 ep; JJDL: 9,43 s; MStP: 8,01 sc; EŚwF: 6,3 s; ASPF: 6,0 sc; TCeŁ: 0,39 f.

Frankel City, Teksas, USA, 32° 20’ N, 102° 45’ W. W 1977 r. wyorano kamień 4,7 kg.
JAB: 5,9 s; HGwL: 4,3 s; RITc: 4,2 s; KMaG: 4,1 s.

Girgenti, Włochy, 37° 19’ N, 13° 34’ E. 10 lutego 1853 r. spadły trzy kamienie, największy ok. 3 kg.
MGPAN: 33,96 fc; KMaG: 1,9 s.

Hammadah al Hammra 173, Libia, 28° 38’ N, 13° 12’ E. W 1996 r. znaleziono mało zwietrzały kamyk (W1, S5) ok 45 g.
KMaG: 8,9 fs.

Hammadah al Hammra 224, Libia, 29° 19’ N, 12° 01’ E. W 1997 r. znaleziono zwietrzałe kamienie (W3, S3) ważące łącznie 820 g.
JŁuW: 22,6 hs.

Harrisonville, Missouri, USA, 38° 39’ N, 94° 20’ W. 9 kwietnia 1933 roku znaleziono 14 kamieni o łącznej wadze 12,9 kg.
JanW: 1,594 ep.

Holbrook, Arizona, USA, 34° 54’ N, 110° 11’ W. Wieczorem, 19 lipca 1912 r., mieszkańcy miasteczka przy stacji kolejowej Holbrook usłyszeli dudnienie jakby wóz jechał po kamienistej drodze, po czym nastąpiło kilka eksplozji. Nie zauważono bolidu, choć pojawił się na niebie dymny ślad. Tysiące maleńkich kamyków zasypało ziemię na obszarze około mili na pół. Największy ważył 6,6 kg. a najmniejsze po kilka miligramów. Ocenia się, że w sumie spadło 218 kg. meteorytów. Duże, czerwone mrówki zanosiły maleńkie meteoryty do mrowisk, skąd Nininger wyciągał je przy pomocy magnesu. Ocenia się, że spadło ok. 16000 okazów.
JanW: 13,2 sc; ASPF: 8,9 ep; OPiOA: 6,1 cs; KMaG: 6,0 cs; 3,2 cs; 2,0 hs; 0,81 cs; MCiD: 3,0 cs; RITc: 2,18 cs, 0,35 cs; AKKC: 2,0 cs; JStM: 2,0 hs; HGwL: 1,8 cs; KSoK: 1,59 cs; SKoZ: 1,43 hs; AJNH: 1,31 hs; JAB: 1,3 cs; MKGW: 1,0 cs, 0,4 cs; ŁODG: 1,0 hs; WWoG: 0,99 cs; ToGa: 0,8 cs;  JBaZ: 0,7 hs; Awaken: 0,59 cs; KTKUB: 0,55 cs; PiOAG: 0,55 cs; JPłB: 0,51 cs; GMik: 0,48 cs; MPPF: 0,48 cs; KMoW: 0,44 cs; JSzW: 0,41 fc; JJDL: 0,33 cs; MPaJ: 0,29 cs; KZT: 0,28 f; BDąT: 0,27 f; WSZ: 0,25 cs; JŁuW: 0,24 cs; TŚcK: 0,23 cs.

Jalu, Libia, 27° 58’ N, 21° 41’ E. 1 listopada 2000 roku Carion znalazł wiele mało zwietrzałych kamieni (W1, S3) o łącznej wadze 150 kg.
KMaG: 68,4 ep.

Jiddat al Harasis 073, Oman, 19° 42’ N, 55° 44’ E. Od 17 stycznia 2002 roku znaleziono 2768 zwietrzałych kamieni (W2-4, S4) o łącznej wadze 550 kg.
KTKUB: 30,2 cs.

Jumapalo, Indonezja, 7° 43’ S, 111° 12’ E. 13 marca 1984 r. spadł kamień 32,49 kg.
KMaG: 1,7 f.

Kulnine, Australia, 34° 9’ S, 141° 47’ E. W 1886 r. znaleziono bryłę 122 funty (55,3 kg) koło Adelaide.
MCiD: 7,6 s.

Kunashak, Rosja, 55° 47’ N, 61° 22’ E. Deszcz około 20 kamieni spadł rankiem, 11 czerwca 1949 roku. Zebrano ponad 200 kg, a największe meteoryty ważyły 120 kg, 40 kg i 36 kg. Wnętrze meteorytów jest ciemne z powodu przeobrażeń szokowych.
KMaG: 84,3 fc; JanW: 9,13 s; MCiD: 5 ep.

La Criolla, Argentyna, 31° 14’ S, 58° 10’ W. Po jasnym bolidzie i wielu detonacjach, 6 stycznia 1985 roku dziesiątki kamieni spadły na powierzchnię 7 x 10 km na wschód od Estancion La Criolla. Trzy ze znalezionych okazów ważyły 6,1 kg, 1,95 kg i 750 g, a w sumie zebrano ponad 35 kg.
JanW: 5,95 s, 0,68 fc, 0,31 f; KMaG: 2,3 ep.

L'Aigle, Francja, 48° 46’ N, 0° 38’ E. 26 kwietnia 1803 r. po ukazaniu się w dzień bolidu i detonacjach, spadł deszcz kamieni na obszar ok. 10 x 4 km. Ocenia się, że spadło 2000 - 3000 meteorytów, z których największy ważył ok. 9 kg. Uważa się, że to wydarzenie przekonało ostatecznie uczonych,że kamienie mogą spadać z Kosmosu.
MGPAN: 64,79 fc; MMWr: 30,3 fc, 9,96 fp, 7,6 fc, MGUJ: 5,2 f+f; ASPF: ts.

Laketon, Teksas, USA, 35° 34’ N, 100° 40’ W. W 1937 r. znaleziono dwa fragmenty, w sumie 3,6 kg.
KMaG: 5,7 sc; HGwL: 4,9 s.

Leedey, Oklahoma, USA, 35° 53’ N, 99° 20’ W. Wieczorem, 25 listopada 1943 roku, spadł deszcz meteorytów. Znaleziono ponad 20 okazów o łącznej wadze około 50 kg.
JanW: 1,00 sc.

Long Island, Kansas, USA, 35° 34’ N, 100° 40’ W. W 1937 r. znaleziono
OPiOA: 8,28 s; KMaG: 3,5 s.

Macy, Nowy Meksyk, USA, 34° 13’ N, 103° 55’ W. W 1984 r. znaleziono wiele okazów o łącznej wadze 42 kg. Największy ważył 24 kg. Jest to jedno z licznych znalezisk w hrabstwie Roosevelt.
JAB: 37,4 s; HGwL: 5,5 s; RITc: 5,5 sc; KMaG: 5,3 s; KTKUB: 5,05 sc.

Mauerkirchen, Austria, 48° 11’ N, 13° 8’ E. Po południu, 20 listopada 1768 roku, spadł po detonacjach kamień ważacy około 19 kg.
JanW: 0,36 f.

Mocs, Rumunia, 46° 48’ N, 24° 2’ E. 3 lutego 1882 r. w dzień pojawił się bolid, po czym rozległy się detonacje i spadł deszcz kamieni. Ocenia się, że spadło ok. 3000 meteorytów o łącznej wadze ok. 300 kg, z których największy ważył 56 kg.
MGPAN: 213,37 cs; MMWr: 21,5 hs; KMaG: 0,04 fc.

Monze, Zambia, 15° 58’ S, 27° 21’ E. Nad ranem, 5 października 1950 r. deszcz kamieni spadł na znaczny obszar obejmujący wioski Chizuni i Chiteba. Zebrane okazy znajdują się w Muzeum Rhodesa - Livingstone’a w Livingstone w Zambii i w Muzeum Narodowym w Zimbabwe.
KMaG: 10,1 sc.

Motpena (a), Australia, 31° 6’ S, 138° 16’ E. W 1968 r. znaleziono kamień 8,81 kg około 6 mil WNW od Parachilna na równinie jeziora Torrensa.
KMaG: 6,1 sc.

Muckera 018, Australia, 30° 21’ S, 130° 06’ E. W 1991 r. znaleziono zwietrzały (W3, S4) kamień ważący 432 g.
JStM: 5,3 ep.

New Concord, Ohio, USA, 40° 0’ N, 81° 46’ W. Około południa, 1 maja 1860 r., po pojawieniu się bolidu i detonacjach około 30 kamieni spadło na obszar 10 na 3 mile. Największy kamień ważył 103 funty (46,7 kg), a łączna waga wyniosła ok. 500 funtów (226,8 kg). Jeden z kamieni zabił źrebaka.
JanW: 7,4 s; MCiD: 5,1 sc.

New Lynn, Teksas, USA, 33° 10’ N, 101° 38’ W. Ważący ok. 800 g. kamień został znaleziony w 1986 r. przez J. Lewisa podczas orania pola. W 1991 r. rozpoznano, że to meteoryt.
ASPF: 1,4 ep.

Norcateur, Kansas, USA, 39° 49’ N, 100° 12’ W. W 1940 roku znaleziono kamień ważący 3,2 kg. Ma żyłkowaną, brekcjową budowę.
KMaG: 2,7 f.

Northwest Africa 001. Ważący 1200 g, nieco zwietrzały kamień zakupił Dean Bessey.
JanW: 1,5 s; MCiD: 0,8 s.

Northwest Africa 091. Mike Farmer kupił 11 sierpnia 2000 roku w Erfoud kamień ważący 370 g, średnio zwietrzały ze zmianami szokowymi (S4, W2).
JanW: 11,1 s.

Northwest Africa 515. Mike Farmer kupił 8 listopada w M’Hamid 100 kamieni ważących łącznie 20,0 kg. Średnio zwietrzałe z lekkimi zmianami szokowymi (S3, W2).
JanW: 2,2 ep.

Northwest Africa 518. Mike Farmer kupił 8 listopada w Tagounite 75 kamieni ważących łącznie 3470 g. Średnio zwietrzałe z lekkimi zmianami szokowymi (S3, W2).
JanW: 10,7 cs.

Northwest Africa 787, nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. 17 marca 2001 r. Mike Farmer kupił w Casablance 40 zwietrzałych kamieni, ważących łącznie ok. 30 kg, pochodzących z zachodniej Algierii.
MCiD: 191 fs, 4,5 ep.

Northwest Africa 788, nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. 17 marca 2001 r. Mike Farmer kupił w Casablance ok. 300 kamyków ważących łącznie 12927 g.
JanW: 17,3 cs.

Northwest Africa 791, nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. 17 marca 2001 r. Mike Farmer kupił w Casablance ok. 80 mało zwietrzałych kamieni ważących łącznie 20961 g.
JanW: 17,4 cs.

Northwest Africa 803, nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. 28 kwietnia 2001 r. Mike Farmer kupił w Rissani 3 świeże kamienie ważące łącznie 6874 g.
JanW: 4,9 ep.

Northwest Africa 1286, nazwa i klasyfikacja prowizoryczna. Adam i Greg Hupe kupili w Zagorze w Maroku pokryty skorupą kamień ważący 370 g.
JanW: 3,9 s.

Northwest Africa 1941. W czerwcu 2003 roku Mike Farmer kupił w Rissani 18 mało zwietrzałych kamieni ze zmianami szokowymi (S3, W1) ważących w sumie 16 kg.
JanW: 34,1 s.

Northwest Africa 4036. W 2005 r. kupiono w Maroku mało zwietrzały (W1) kamień ważący 22000 g. Został sklasyfikowany jako stop pozderzeniowy L6.
JBaZ: 2,2 s.

Nullarbor 008, Australia, 31° S, 132° E. W 1991 r. znaleziono 17 kamyków ważących w sumie tylko 370 g.
OPiOA: 26,7 ep; JAB: 5,7 f; ASPF: 4,4 sc.

Oesel, Estonia, 58° 30’ N, 23° 0’ E. 11 maja 1855 r. po detonacjach widziano, jak spadały kamienie na wyspę Oesel i do morza. Zachowało się tylko 6 kg. fragmentów jednego z kamieni.
MGPAN: 5,35 fc, 1,05 f, 0,46 f.

Owasco, Nebraska, USA, 41° 12’ N, 103° 41’ W. Piętnaście brył ważących razem 168,4 kg znaleziono w 1984 r. na tym samym polu, co meteoryt Oliver. Są one znacznie bardziej zwietrzałe od meteorytu Oliver i nie mają skorupy.
KMaG: 1,6 sc.

Pampa (a), Chile, 23° 12’ S, 70° 26’ W. 25 lutego 1986 r. chilijski poszukiwacz znalazł dwa kamyki ważące razem 370 g.
MCiD: 15,2 ep;  AKiW: 3 sc.

Peace River, Kanada, 56° 8’ N, 117° 56’ W. 31 marca 1963 r. o 4.35 bolid pędzący N 75° E eksplodował na wysokości ok. 13 km i rozpadł się na dwie części; mniejszą znaleziono w postaci wielu kawałków, na które rozpadła się przy uderzeniu, na przewidywanym obszarze spadku po stopnieniu śniegu, 24 kwietnia. W sumie odnaleziono 45,76 kg.
KMaG: 0,4 s.

Pervomaisky, Rosja, 56° 38’ N, 39° 26’ E. Deszcz kamieni spadł 26 grudnia 1933 r. na obszar 4 x 5 km koło osady Pierwomajskij. Niebo było czyste przy mrozie około 20 stopni, a ponieważ było to wczesnym wieczorem, mnóstwo osób obserwowało bolid i efekty dźwiękowe. Poszukiwania zakopanych w śniegu meteorytów zorganizował Kulik, dzięki czemu zebrano 97 okazów ważących blisko 50 kg. Największy okaz o wadze 10,5 kg znalazła wkrótce po spadku P. F. Jegorowa pół kilometra od osady Pierwomajskij. Odłupała od niego kilka fragmentów, tak że po przekazaniu do Uniwersytetu Odeskiego ważył 8886 g. Drugi największy okaz spadł około 1 km na północny zachód od tej osady niecałe 10 m od przejeżdżającego saniami kołchoźnika obsypując jego i sanie śniegiem. Oślepiający blask, wstrząsające ziemią gromy i upadek z wyciem kamienia tak przeraziły kołchoźnika, że pognał konia cwałem do domu i w ciągu dwóch dni wyprowadził się z rodziną z kołchozu.Kamień ten po kilku dniach znaleźli myśliwi. Z wyjątkiem największych okazów wszystkie meteoryty ugrzęzły w grubej pokrywie śniegu nie docierając do ziemi.
MZWNoZUŚ: 8 s; JanW: 6,2 ep, 5,1 s, 2,5 s; KTKUB: 4,40 sc; GMik: 2,0 sc.

Potter, Nebraska, USA, 41° 14’ N, 103° 18’ W. W 1941 r. znaleziono 261 kg. meteorytów.
KMaG: 7,1 fc; HGwL: 3,7 s; OPiOA: 3,6 s; JBaZ: 0,07 f.

Renfrow, Oklahoma, USA, 36° 59’ N, 97° 33’ W. W 1986 r. podczas formowania tarasów na nieuprawianym wcześniej zboczu wzgórza, znaleziono kamień 81,6 kg. W 1995 r. rozpoznano, że to meteoryt.
JanW: 28,7 s; KMaG: 7,6 sc.

Sahara 97001. W 1997 r. znaleziono 25450 g. Znalazca nie podał lokalizacji.
KMaG: 110,0 sc; KZT: 0,1 f.

Salla, Finlandia, 66° 48’ N, 28° 27’ E. W 1963 r. znaleziono kamień 2,9 kg, ale katalog kolekcji uniwersytetu w Helsinkach podaje 5,366 kg nie licząc fragmentów w innych zbiorach.
KMaG: 5,7 s; HGwL: 2,5 s.

Schönenberg, Niemcy, 48° 7’ N, 10° 28’ E. 25 grudnia 1846 r. w dzień, po detonacjach, zauważono, jak spadł kamień ok. 8 kg.
MGUJ: 7,8 pc.

Sinawan 001, Libia, 31° 0’ N, 11° 40’ E. W 1991 r. na północnym skraju Hammadah al Hamra, ok. 120 km na wschód od Sinawan znaleziono 4 meteoryty. Sinawan 001 składa się z trzech dużych fragmentów 8,2 kg, 7,2 kg i 2,15 kg oraz licznych małych fragmentów o łącznej wadze ok. 11 kg znalezionych nie dalej niż 200 m od siebie. Większe fragmenty mają skorupę tylko z jednej strony. Meteoryty są tylko nieznacznie zwietrzałe.
MGPIG: 90,1 hs; KMaG: 3,2 sc; JAB: 3,1 f, 1,0 s; MKGW: 2,4 s, 1,1 s; ŁODG: 0,71 s; NAWPI: 0,7 s.

Sleeper Camp, Australia, 30° 15’ S, 126° 20’ E. W 1962 r. znaleziono kamień 1,25 kg.
KMaG: 2,0 fc.

Songyuan, Chiny, 45° 15’ N, 125° 0’ E. Po południu 15 sierpnia 1993 r. spadły meteoryty, z których znaleziono cztery: 28 kg, 6,4 kg i 2,5 kg; waga czwartego jest nieznana. Największy obiekt wybił dołek o głębokości 60 cm. Meteoryty znaleziono na obszarze 10 km² w okolicy Fuyu koło Songyuan. Główna masa znajduje się w Fuyu. Okaz 6,4 kg podzielili między siebie Morgan i Reed.
KMaG: 19,5 sc; AJNH: 1,86 s; JPłB: 1,0 s.

St Michel, Finlandia, 61° 39’ N, 27° 12’ E. 12 lipca 1910 r. po bolidzie i detonacjach znaleziono dwa kamienie: 7 kg. i 10 kg.
KMaG: 2,0 fc; MPPF: 1,4 f; OPiOA: 1,1 f; AKKC: 0,9 f; JStM: 0,9 s; JBaZ: 0,8 s; JAB: 0,7 s; TZwW: 0,7 s; ŁODG: 0,6 s; BDąT: 0,55 f; HGwL: 0,4 f.

Suizhou, Chiny, 31° 43’ N, 113° 23’ E. Wieczorem, 15 kwietnia 1986 roku, spadł deszcz meteorytów. Znaleziono około 12 okazów o łącznej wadze około 70 kg.
JanW: 6,23 sc.

Tenham, Australia, 25° 44’ S, 142° 57’ E. Wiosną 1879 r., w nocy spadł deszcz meteorytów na obszar 20 x 5 km. Znaleziono ok. 160 kg. Ponad sto lat potem poszukiwacze meteorytów odnaleźli jeszcze ponad sto okazów.
OAUJ: 104,5 hs; MWGUW: 96,5 sc; PWDT: 61,1 wcs; OPiOA: 39,1 ep; JAB: 23,6 ep, JRaT: 3,6 ep; MPPF: 2,43 ep; KMaG: 0,3 fc..

Tryon, Nebraska, USA, 41° 33’ N, 100° 58’ W. W 1934 r. znaleziono 15,9 kg fragmentów.
JAB: 2,1 s.

Villalbeto de la Peña, Hiszpania, 42° 48’ N, 4° 40’ W. Wieczorem, 4 stycznia 2004 roku, nad duża częścią Hiszpanii widziano jasny bolid (jaśniejszy od Księżyca w pełni), który leciał na północny wschód. W trakcie lotu obserwowano rozbłyski. Na dużym obszarze słyszano grzmoty, a dymny ślad pozostawał widoczny około pół godziny. Znaleziono w sumie około 3,5 kg meteorytów. Dwa okazy (42,03 i 21,76 g) znalazł Jose Luis Allende 11 i 12 stycznia. Od 23 stycznia do 8 lutego poszukiwacze znaleźli pięć okazów (61,78; 32,0; 126,0; 34,7 i 32,1 g). Drugi zespół poszukiwaczy kierowany przez Javiera Garcia-Guinea z Narodowego Muzeum Przyrodniczego w Madrycie znalazł na tym samym terenie siedem okazów (58,91; 38,12; 5,83; 3,87; 185,7; 66,31 i 119,08 g). Trzy inne osoby znalazły jeszcze siedem kamieni (52,8; 51,64; 50,23; 46,48; 33,22; 18,28 i 11,0 g). 10 marca znaleziono prawie całkowity okaz ważący 1367,6 g. Wszystkie okazy pokrywa czarna skorupa. Stopień szokowy S4.
JanW: 0,107 fc.

Waconda, Kansas, USA, 39° 20’ N, 98° 10’ W. W 1873 r. znaleziono kamień ok. 50 kg. i rozbito na kawałki, z których największy ważył 26 kg.
JanW: 20,0 f, 0,001 f; WSZ: 4,5 f; GMik: 3,3 f; JPłB: 1,9 f; MPPF: 0,7 fc; KMaG: 0,35 fc; TZwW: 0,15 fc.

Wagon Mound, Nowy Meksyk, USA, 35° 51’ N, 104° 35’ W. Ważący 87,5 kg kamień znalazł wiosną 1932 roku Donald Wiggins podczas obsiewania pola. Rodzina przechowywała meteoryt przez 67 lat, aż sprzedała go w 1999 roku do kolekcji Cottinghama.
MCiD: 15 sc; KMaG: 10,5 s; JanW: 9,62 s.

W tle: meteoryt St Michel