PODZIAŁ METEORYTÓW
Polski Serwis Meteorytów

 

Ozdoba

Przykłady :

Chondryt

chondryt węglisty

Achondryt

achondryt diogenit

Pallasyt

pallasyt

Oktaedryt

oktaedryt drobnoziarnisty

Oktaedryt

oktaedryt gruboziarnisty

  

  

  1.Chondryty

  2.Achondryty

  3.Żelazne

  4.Żelazno-kam.

Podział wg A.S.Pilskiego - 54Kb Podział wg H.Carmana - 73Kb Podział wg G.Pacera - 170Kb
1. wg A.S.Pilskiego 2. wg H.Carmana 3. wg G.Pacera

  1.Kamienne - chondryty.

TYP H - Oliwinowo-bronzytowe. H-oznacza dużą zawartość żelaza, a cyfra (która występuje po literze H) - stopień termicznego przeobrażenia, im większe przeobrażenie tym chondry są słabiej widoczne, np.Acfer H5, Pułtusk H5, Hammami H5.

TYP L - Oliwinowo-hiperstenowe. L-oznacza niską zawartość żelaza, wnętrze jest zwykle jasnoszare, czasem czarne, cyfry oznaczają stopień zmetamorfizowania, np.Baszkówka L5, Marlow L5,Taiban L5.

TYP LL - Amfoteryty. Zawierają bardzo mało żelaza metalicznego i słabo przyciągają magnes, skorupa na ich powierzchni jest stosunkowo gładka np.Tuxtuac LL5.

TYP R - Rumurutity. Rzadki typ chondrytów, nie zawiera w ogóle żelaza metalicznego, np.Rumuruti.

TYP C - Chondryty węgliste. Złożone z niezmienionej materii, z której tworzył się układ słoneczny, zawierają materię organiczną, ciemna barwa spowodowana jest domieszką węgla, np.Orqueil CI1, Marchison CM2 oraz Allende CV3. Podtypy : CI1 bez chondr, 4% węgla, CM2 małe chondry, 2% węgla, CO3-4 liczne chondry, mało węgla, CV2-5 największe chondry, 1% węgla, CK4-5 bez chondr, skutek ogrzania.

TYP E - Chondryty enstatytowe. Rzadko spotykany typ, wysoka zawartość żelaza i siarczku żelaza - troilitu, występuje krzemian magnezu enstatyt, np.Pillistfer E6.

  2.Kamienne - achondryty.

ACHONDRYTY UBOGIE W WAPŃ.

Diogenity. Fragmenty skał z wnętrza Westy lub innej planetoidy i dlatego są bardziej gruboziarniste.

Aubryty. Składają się z minerału enstatytu podobnie jak chondryty enstatytowe, mogą pochodzić z tej samej planetki.

Ureility. Składają się z kryształów oliwinów i piroksenów z domieszką materii chondrytów węglistych.

Chassignity. Skały magmowe gruboziarniste złożone z oliwinów, być może pochodzą z Marsa, należą do grupy meteorytów zwanej SNC.

ACHONDRYTY BOGATE W WAPŃ.

Eukryty. Budową przypominają bazalty, ale mają jaśniejszą barwę i są bardziej kruche, przypuszczalnie są to odłamki skał z powierzchni planetoidy Westa np.Millbillillie.

Howardyty. Scementowany gruz skalny z powierzchni Westy lub innej planetki, zawierają okruchy innych meteorytów, które spadły na powierzchnię planetoidy, np.Białystok.

Shergottyty. Skały magmowe podobne do ziemskich bazaltów, ale składają się z nieco większych kryształów, zastygły niezbyt głęboko pod powierzchnią Marsa, należą do grupy meteorytów SNC, np.Zagami.

Nakhlity. Skały magmowe gruboziarniste, pochodzące z większych głębokości pod powierzchnią Marsa, należą do grupy meteorytów SNC, np.Lafayette.

Angryty. Podobne do ziemskich piroksenitów, składają się głównie z minerału o nazwie augit.

Brachinity. Składają się głównie z oliwinu, pochodzą z planetki, która nie została całkowicie stopiona.

  3.Żelazne.

Heksaedryty. Pochodzą z jądra rozbitej planetki, utworzone są z jednego minerału - kamacytu (związek żelaza i niklu 4-7 %), na wypolerowanej powierzchni widoczne są linie Neumanna, powstałe w wyniku zderzenia między planetoidami (efekt działania bardzo wysokich ciśnień), nie tworzą się figury Widmanstattena, np.Braunau.

Oktaedryty. Bardzo gruboziarniste TYP IIB. Obok kamacytu występuje taenit (również związek żelaza i niklu >30 %), ułożone na przemian płytki tych minerałów dają na przekroju figury Widmanstattena, w tym typie jest mało taenitu a płytki kamacytu są bardzo grube tzn. powyżej 3,3 mm, grubość belek kamacytu jest tym większa im dłużej stygł ten stop metalu, wolne przestrzenie między kamacytem i taenitem wypełnia plessyt, np.Sikhote-Alin.

Gruboziarniste TYP IA. Pochodzą z planetek , które nie zostały całkowicie stopione, żelazo topiło się tylko lokalnie w niewielkich zbiornikach i jest zanieczyszczone różnymi domieszkami m.in. krzemianami, grubość płytek kamacytu jest mniejsza 1,3 do 3,3 mm, np.Toluca, Canyon Diablo, Morasko.

Średnioziarniste TYP IIIAB. Są fragmentami jądra rozbitej planetki, dają ładne figury Widmanstattena o grubości pasków kamacytu 0,5 do 1,3 mm, zawierają niewiele zanieczyszczeń, np.Lenarto, Wolf Creek.

Drobnoziarniste TYP IVA. Kryształy kamacytu są najcieńsze 0,2 do 0,3 mm, dzięki czemu widoczne są piękne figury Widmanstattena np.Gibeon, Carlton.

Ataksyty. Po wytrawieniu, na przekroju nie widać gołym okiem żadnej struktury, przeważa taenit z dużą zawartością niklu >11%, np.Santiago Papasquiero.

  4.Żelazno - kamienne.

Mezosyderyty. Mieszanina krzemianowych okruchów (piroksenów) z powierzchni planetki i żelaznych fragmentów z jądra, pochodzą z planetki, która stopiła się i rozwarstwiła na jądro, płaszcz i skorupę, po czym została rozbita na drobne kawałki ponownie zlepione ze sobą, na metalicznych fragmentach nie widać figur Widmanstattena, np.Esterville, Łowicz,Vaca Muerta.

Pallasyty. Pochodzą przypuszczalnie z warstwy granicznej między żelaznym jądrem a oliwinowym płaszczem, zostały uwolnione w wyniku całkowitego rozbicia planetki po jej zastygnięciu, w oprawie z metalicznego żelaza z niklem osadzone są przezroczyste kryształy oliwinu (minerał krzemianowy), na stopie żelazowo-niklowym widoczne są figury Widmanstattena np.Brenham, Esquel, Imilac.

Syderofiry. Są podobne do pallasytów z wyglądu i pochodzenia, ale zamiast oliwinu zawierają piroksen - również należący do grupy krzemianów, o kolorze czarnym, brunatnym lub zielonym np.Steinbach.

Lodranity. Bardzo rzadko spotykany typ meteorytów, składa się z podobnych ilości kryształów oliwinu i piroksenu z dodatkiem okruchów metalicznego żelaza z niklem.